Letland 2

23 en 24.6  Mellsils - Sigulda  180 kilometer

Vandaag, zaterdagmiddag, tikt de regen zachtjes tegen ons zolderraam. Na een lekkere, aangenaam warme ochtend zijn de planten aan de beurt voor hun natje. Gister weer wat geschiedenis gesnoven. 7 km ten zuiden van Riga voormalig werkkamp Salaspils bezocht, dat bestemd was voor sovjetgevangenen en gedeporteerde Joden. Grote aantallen zijn tijdens de tewerkstelling gestorven. Goed onderhouden terrein waar een 7-tal kolossale beelden ter nagedachtenis staan opgesteld. Regelmatige doffe dreunen doorbreken de stilte en symboliseren het ritme van het hart. Nu we toch bezig zijn met geschiedenis ook nog de herinneringsplek Rumbula aangedaan. Naar schatting werden hier 27-duizend Joden geliquideerd. Dan gaat de reis verder naar Sigulda, waar veel mensen op de been zijn om deel te nemen aan de talrijke midzomer-feesten. Die gaan echt de hele nacht door. Velen zijn uitgedost met bloemenkransen, die je langs de weg op vele plekken tegen een kleine vergoeding worden aangeboden. Zoeken naar een rustige plek voor de overnachting; hebben geen zin om deelgenoot te worden van het feestgedruis. Zaterdagochtend naar "Appie Hein", die vandaag eerst enkele uren later da normaal open gaat. Dan verder naar het Gauja-Park. Toeristische trekpleister maar druk is het er zelden. Voor de rest lekker wandelen, lezen. De zwarte rots bezocht, maar die bleek oranje-bruin te zijn. 

25.6   Sigulda - Treimani  170 kilometer

 Als we dan wakker worden en vanuit onze ledikantjes naar buiten kijken, kijken we uit over een prachtig golvend landschap; grasland bezaaid met veldbloemen en dan op de achtergrond een eeuwenoud bos. Zo te zien aan enkele reacties op ons Blog zijn er "klachten" over de muziek onder de filmpies. Gaan we wat aan doen. Audities zijn opgestart; over enkele dagen hebben we een paar nieuwe deuntjes voor de volgende filmpies beschikbaar. Klant blijft tenslotte Koning!. Het is eerst nog maar een korte rit naar Cesis; oud stadje met oude huizen en kronkelige straatjes. Niet onaardig. Dan verder in pal noordelijke richting. Route voert ons over een aantal hobbelige grindwegen; alles trilt en rammelt (kunnen we er vast aan wennen). Draaien vervolgens in westelijke richting bij en bij Ainazi steken we de grens met Estland over. Estland de kleinste van de drie Baltische staten, met amper 1.5 miljoen inwoners. Vlak aan zee, in Treimani, vinden we een mooie stek. Het waait flink, temperatuur haalt amper de 16-graden. Maken een vuurtje.