Ruskie 9

30-9  Anglona  -  Kraslava  37 kilometer

Nou vandaag zullen we de bus niet echt vermoeien; sterker nog deze krijgt amper de gelegenheid om lekker op bedrijfstemperatuur te komen. Allereerst doen we eerst even de boodschappen voor vandaag en de komende paar dagen. We rijden zonder er echt aandacht aan te besteden de witte Basiliek van Anglona voorbij; Is echter voor de RK-ers onder de bevolking hier een belangrijke kerk. Trekt ieder jaar op Maria-Hemelvaart zo'n 25-duizend pelgrims. Belangrijk voor de economie van dit stadje (en daar gaat het ten slotte om). We rijden door een wel erg mooi stukje Letland. Heeft wel iets weg van het "Masuren" van Polen; veel bossen en ontzettend veel meren. Uiteindelijk landen we via allerlei zandwegen bij een zekere Sebastiaan uit Berlijn. Een 34-jarige vrijgezel (kan ik voor iemand nog wat betekenen?) die hier nu een 4-tal jaren woont. Werkelijk in de eenzaamheid, maar op een verschrikkelijk mooi plekje. Leeft dus een behoorlijk eenzaam leven, vooral tijdens de lange winters, met een beetje klein-vee. Regelt voor jagers  uit Duitsland op bestelling jachtpartijtjes. Verhuurt ook af en toe een deel van zijn huisje als daar vraag naar is en is verder een behoorlijke natuurfreak. We maken met Lucca een fikse wandeling door de eindeloze bossen en dat zonder te verdwalen. Deel van de avond brengen we door aan de rivieroever bij een kampvuur. Goed sfeertje dus.

1-10 Kraslava  -  Riga  245 kilometer

Afscheid genomen van Sebastiaan. Krijgen nog een aantal verse eieren mee. Lucca neemt met gemengde gevoelens afscheid van "Rosa", de hond van Sebastiaan. Waren niet echte vriendinnen. Dan door de mooie natuur op naar Riga. Tegen 16.00 uur hebben we niet zo gek ver van het oude stadscentrum een prima plek voor de camper gevonden. Vandaag bewolkte en koude dag; morgen beloofd alles wat beter te worden en dat zal zoals "oma zaliger altijd zei: een jas kunnen schelen". Nou we zullen zien.

2-10  Riga  -  Bauska  75 kilometer

Riga, de stad van de Jugendstil. Meer dan 800 gebouwen in deze oude stad zouden aan dat criterium moeten voldoen. Indrukwekkend aantal. De stad is met ongeveer 800-duizend inwoners verreweg de grootste stad binnen de drie Baltische Staten. Een meer dan 800 jaar oude Hanzestad en is het bruisende hart van Letland. In 1208 door Albert von Bremen gesticht. Is lange tijd een rijke stad geweest, getuige de vele decoratieve gebouwen. Vele naties streden in het verleden om de macht van deze strategisch gelegen handelsstad. Vooral Duitsers en Russen hebben hier hun sporen op dit gebied achter gelaten. Toch zijn Duitsers graag geziene gasten. Het verhaal gaat dat dit komt omdat de Russen zich veel barbaarse zouden hebben gedragen tijdens de bezettingen dan de Duitsers. Het blijkt inderdaad de zonnige dag te zijn geworden als voorspeld. Echter is de wind gemeen guur. In ieder geval prima weer om door de stad te kuieren. Ondanks het seizoen zijn er verrassend veel toeristen op de been. Halfweg de middag houden we het voor gezien en rijden we de stad uit. In Bauska vinden we aan de oever van een riviertje, vlakbij een gerestaureerde burcht een pracht van een bivakplek.

3-10  Bauska (LV)  - Augustov (PL)  385 kilometer

Vannacht al hoorden we de weeromslag op ons zolderraampje tikken .Regendruppels dalen op de camper neer en glijden in rap tempo langs de zijwanden naar beneden waar ze grote waterplassen vormen. Hoe anders dan gisteren. Temperatuur kan met moeite de 5 graden op het thermometer-latje aantikken. We staan bibberend op en zetten de huisverwarming aan. Even later snort de kachel op ons bevel en produceert een aangename, haast een gezellige warmte die door de aanwezige lichamen wordt opgeslobberd. Lucca is met dit weer in tegenstelling tot ons, een mietje en niet voornemens haar mand te verlaten en naar buiten te vertrekken. Behaaglijk draait dit mietje zich nog eens om, knort en nestelt zich voor één van de roosters waar door deze zojuist aangehaalde behaaglijke warmte richting woonhuisje wordt gestuwd. We vatten Lucca (ten slotte is en blijft het slechts een hond) bij haar lurven en zetten haar met gepast geweld buiten de deur waarop tijdens onze reis al zo dikwijls werd geklopt. Daar zal zij haar toilet moeten maken is ons oordeel; weer of geen weer! Nog geen drie minuten later staat madame al weer met de voorpoten op de trede van het bescheiden bordesje voor de deur en lijkt te zeggen: "Klaar"! Haar hoofd houdt ze schuintjes, de bruine ogen kijken ons nattig aan en haar oren staan strak in de wind als een vlag aan de vlaggenmast tijdens windkracht 6 (misschien wel 7). Na enige discussie binnen besluiten we unaniem haar maar weer binnen te laten. Daar wacht haar ontbijt; eenvoudig doch voedzaam. Snel zoekt ze dan haar plekje bij de warmteluchtinlaat weer op en zal zich de komende uren niet meer melden. Wij nu aan het ontbijt en genieten dan van onze koffie; twee handen omklemmen het koffiekopje als ware het warme soep op de ijsbaan tijdens zo'n oerdegelijke koude winterdag ergens in het Twentse. Al met al wordt het een rijdag. Pas later op de dag neemt de regen af en breekt er een wat drogere periode aan. We zijn Polen binnen gereden. Pal over de grens begint het Nationaal Park Wigierki. Veel bossen. Vraagt om een mooie fikse wandeling. Op onze schermpjes zien we dat we weer een tijdzone zijn opgeschoven en terug zijn bij "af". Morgen gaat het richting Torun. Niet dat we dat zullen halen, maar de richting is westelijk. Dan is het nog maar een kippe-eindje naar Nederland: 1000 kilometer. Afhankelijk van het weer zullen we dan ons tempo bepalen. Ten slotte hebben we "tied zat".