Rusland 2

3.7  St. P.burg  -  Vytegra   415 kilometer

Zonnetje schijnt, ontbijten en douchen. Dan ff naar de bank geld wisselen en nog kleine inkopen doen. Rijden in NO-richting verder. Buiten de stad de auto nog even afgetankt; nog geen 0.60 cent per liter. Bij de kassa eerst opgeven hoeveel liter je wenst te tanken, dan afrekenen en eerst dan kun je tanken. Hebben mooie herinneringen aan St. P.burg!! Afwisselende route. Veel naaldbossen, berkenbossen en veenachtige gebieden. Zo ver het oog reikt zullen we maar zeggen. In deze gebieden lieten veel Duitse soldaten het leven; werden de veengebieden ingelokt en vervolgens vonden ze geen weg meer terug. Aanvankelijk een wegdek om van te smullen, maar dat wordt geleidelijk aan slechter tot bizar slecht. Op eens kan er weer een stuk van vele kilometers fonkel nieuw wegdek opduiken, maar dat gaat dan ineens weer over in een piste (zand en modder). Aan de oever van een kolossale rivier lekker onze middagmaaltijd gedaan. Maar dan snel weer verder; moeten zo af en toe wat kilometers maken anders schiet het niet op. Vytegra, als gepland, wordt de nachtbestemming. Aan de haven bij een groot meer staan we perfect. Route naar Kargopol zetten we niet door; te slechte wegen en dat is tijdrovend. Dan maar een iets zuidelijke route rijden, waarschijnlijk betere wegen. Tot aan achter de Oeral is het altijd nog 2500 kilometer en dan zijn we er nog lang niet. Afstanden op de kaart lijken peulenschilletjes; realiteit is echter totaal anders.

4.7  Vytegra  -  Vologda    325 kilometer

Heerlijk geslapen, nog even vanuit de bedstee genieten van uitzicht over de schepen die hier aangemeerd liggen. Ontbijten, hondje uitlaten en dan "geht es weiter". Zoals elke ochtend eerst tanken, je weet maar nooit. Bijna 1 lange weg, met af en toe een bochtje. Nauwelijks zijwegen, en als ze er zijn is dat niet om te wandelen maar leiden deze wegen/pistes naar een dorp of buurtschap. Langs de weg nauwelijks bebouwing. Sporadisch een huisje. Wegdek net als gisteren; schitterende gladde platen worden afgewisseld door stukken gatenkaas. Sommige gaten zijn wel 20 centimeter diep. Dus niet al te veel tijd om lekker achter het stuur te dommelen. Halverwege slaan we af richting Kirillov. Willen een kijkje nemen bij de "Belozersky Monastery".Complex uit 1397 volgens de bordjes. Monastery is uitgegroeid van een grot in de grond tot een fort-achtig complex met op binnenterrein  waarop een 12-tal kerken zijn gebouwd. Ooit betaald door rijke handelslui, de Romanovs en Ivan de Verschrikkelijke als we het allemaal goed begrepen hebben. "Leuk al die ouwe meuk". Ik bedoel eigenlijk te zeggen: bezoek zeer de moeite waard, maar zoals zo veel dingen hier ontzettend slecht onderhouden. Rijden dan verder naar Vologda. Hebben onderweg steeds de nodige moeite met het Cyrillische schrift. Lastig, lastig en nog eens lastig! Bij het Sputnik-Hotel (geen geintje) mogen we de nacht op hun parkeerterrein staan. Kosten: 60 Roebel ! Na het eten nog ff rond gehobbeld. Sophia Kathedraal op aanraden van onze eigen Ivan (parkeerplaats beheerder) bezocht. Dit bouwwerk blijkt ook een product van Ivan de Verschrikkelijke te zijn. Niet alleen onze Ivan spreekt een mondje Engels; valt op dat veel, vooral jonge mensen aardig met Engels overweg kunnen. Dat maakt het er voor ons een stuk gemakkelijker op. Voor de rest: weltrust'n.

5.7 Vologda  --  Galich  220 kilometer.

Aanvankelijk gepland te rijden tot Manturovo. Wegdek laat het niet toe een beter gemiddelde te rijden. Kirov is uiteindelijk de volgende halte. Tussendoor-weggetjes schelen ons, zo hadden we uitgerekend een dikke 250 kilometer, maar dat bekopen we een beetje met een wegdek van mindere kwaliteit. Uitgebreid ergens onderweg geluncht en Lucca uitvoerig uitgelaten. Neemt onze lieve viervoeter op laatste moment nog een modderbad! Stinkt nu lekker in de bus, maar ach: alles went! Kachelen verder, hobbelend over Poetins wegen. Alles wat in de camper kan trillen, trilt. De veiligheidspal op het gasflessensysteem schiet steeds in de veiligheidsmode. Maar er zijn ergere dingen. Overigens moeten we wel zeggen dat er veel energie gestoken wordt in het verbeteren van het wegenstelsel. Een mega opgave gezien de onderhoudsachterstand. Af en toe worden trajecten van 50, 60 kilometer lang in een keer aangepakt. Zal nog vele jaren in beslag nemen. Begin oktober valt hier weer de eerste sneeuw en dan is het werken aan de weg weer voor een tijdje afgelopen. We staan vannacht op het parkeerterrein van Hotel Aristograd. Bij de receptie wordt geen Engels gesproken en kreeg ik aanvankelijk nul op het rekest, maar in de foyer liep een jonge dame die wel de Engelse taal machtig was (kwam uit Moscou, was 2 keer in Nederland geweest, en was hier voor een schaaktoernooi). Nu staan we hier "for free" en hebben op de koop toe gratis internet. Denk dat we vanavond niet zelf koken maar kijken of ze Aristograd er ook iets van kunnen!