Etappe 3

Trakai; "Stad op het water". Blikvanger hier is de uit rode baksteen opgetrokken waterburcht. Sprookje! Omsloten door een 10-tal meren. Lekker rond gestruind. Steden hebben hier niet zo veel te bieden, maar er is altijd wel wat te doen. Dan valt de avond en knort de maag:

ZIJ: "Ik heb nie veel zin an kook'n". Hij: "Ik ook nie!". Zij: Oet et'n?: Hij: "ik zou het anders ook nie weet'n".

Volgende dag tuffen we door naar Vilnius. Veel mooie oude straatjes alsof de tijd heeft stil gestaan. Het Rome van de Baltische Landen. Gemoedelijke metropool. Druk en overvolle terrassen, wat wil je ook op zo'n mooie zaterdag. Van de vele kerken kiezen we de St. Annakerk uit om te bezoeken. Eén van de mooist laat-gotische bouwwerken, aldus de boekjes. Favoriet ook bij Napoleon: "Als het mogelijk was zou ik deze kerk op mijn handpalm zetten en naar Parijs dragen". Mooi verhaal, of het echt waar is weet ik niet.

Dan door naar het Europos Parkas. Niet veel fantasie voor nodig om dit te vertalen. Mooi bosrijk park waar zo'n 90 stuks kunstwerken staan opgesteld. Niet onaardig maar nadat we er iets over hadden gelezen hadden we toch iets meer verwacht.

We zoeken voor een tweetal dagen een mooi plekje ergens aan het water. Lukt ons aardig. Tegen de avond meert er een vissersbootje aan. Blijken recreatieve vissers uit Vilnius te zijn. Kort praatje in de sfeer van: "where do you come from", ach jullie kennen dat wel. Hebben een plastic toet'n vol met kopvoorns gevangen. Biedt ons er een paar aan. Niet mijn favoriete vis, maar je mag een gegeven paard niet in z'n bek kijken. Dus vanavond eten we gebakken vis, bratkartoffeln en sla. Kan veel slechter!

Als we onze bus in stappen lijkt het of we het schilderij "Wollewei" binnen treden. Ontelbare insecten hebben bezit genomen van ons huisje. Voel me net Eric Pinksterblom uit de roman van Godfried Bomans.

Rijden langs de oostgrens van Litouwen. Mooie natuur. Veel meren, bossen en boerenland. Dun bevolkt ook. Aangenaam reizen dus. Ideaal voor wandelaars en fietsers (met of zonder ondersteuning). Zonder dat je het merkt rijdt je Letland binnen. Daar zoeken we een camping. Wordt tijd voor een grote schoonmaak en we willen de was doen. 

Voordat we dat doen maken we nog een kleine omweg naar Stelmuze. Daar staat de Heilige Kruiskerk uit 1650; geheel uit hout opgetrokken. Gebouwd slechts met de hulp van een bijl. Geen spijkers en schroeven (alleen wel drie spijkers gezien op de schilderingen van de kruisweg, maar die tellen blijkbaar niet mee), Van buiten niet zo mooi maar de binnenkant is oogstrelend.