Etappe 18

Na slechts een paar kilometer door Griekenland, rijden we nog stukjes door Bulgarije, Servië, Roemenië, Hongarije, Slowakije, Oostenrijk en Tsjechië om vervolgens de snelweg door Duitsland richting Nederland te nemen. Klinkt imposant, maar soms "tippen" enkele van deze  landen amper aan. 

Voor Boedapest hebben we wat meer tijd ingeruimd en daar de hele zaterdag lekker rondgebanjerd. Blijft vooralsnog een mooie stad om aan te doen, zeker nu het weer ook erg z'n best doet ons te plezieren. We zijn beslist niet de enige toeristen die hier rond lopen; wat een mensenmassa. Bijkomend voordeel is dat onze lichamen de gelegenheid krijgen weer te wennen aan veel mensen om ons heen. Daarna op een terras in de zon koffie gedronken. 

Onderweg springt er nog een scheur in de vooruit. Kijken we niet echt van op want enkele dagen eerder was er door opspattend grint al een sterretje ontstaan. In NL de ruit maar laten vervangen, zal wel niets anders op zitten.

Tja, en dan nadert met rasse schreden het einde van deze onvergetelijke reis. We moeten ook concluderen dat het naar huis gaan ook wel weer leuk is. Tijd is omgevlogen. Het was een reis met vele hoogtepunten, te veel om zo even op te noemen.  De "Pamir-route", rijden over het dak van de wereld, is en blijft het absolute hoogtepunt. Wat een natuur en wat een fraaie belevenis, alsof we op een andere planeet waren beland.

We hebben veel gedaan, veel gezien, veel leuke locals ontmoet, veel leuke reizigers gesproken, veel landen bezocht, veel ervaren en ook nog eens veel, veel kilometers gereden. Al met al zo'n 30-duizend kilometer afgelegd, verdeeld over 21 landen. De auto heeft het goed gedaan en technische problemen, zoals 2 jaar eerder het geval was, hebben zich niet voorgedaan. Hulde wat dat betreft aan de technici die de omzettingen van de motor hebben begeleid en uitgevoerd. 

Hulde ook aan onze volgers van het Blog waarvan we regelmatig via het Blog of middels de vele Appjes leuke reacties en soms zeer bruikbare tips mochten ontvangen. Deze interactie hadden we voor geen goud willen missen. 
 

Herman en Gerty"