Rusland 9

3 augustus 2017 - Irkutsk, Rusland

1 - 8  Ol'chon  Ordynsiy (Irkutsk)  200 kilometer

Zon pompt ook vandaag een hoop warmte in onze aarde. Nog even genieten van ons mooie uitzicht. Echt een droomplek om te bivakkeren. Bajkalmeer verdient alleen maar superlatieven! Het is maar 10 kilometer rijden maar daar hebben we een vol uur voor nodig. Dan kunnen we om iets over tienen achter aansluiten. Afzienbare file vooralsnog. Wat we dan nog niet weten is dat we een dikke 7 uur moeten wachten voordat we aan de beurt zijn om te worden overgezet. Zo worden 2 dagen Ol'chon al snel 3 dagen, maar daar heb je op deze manier niet zo veel aan. Hoort er allemaal bij. Reizen gaat niet zonder wat tegenslag. Geen Rus die overigens moppert. Ons plan om vandaag een stuk verder te komen nadat we de garage eerst bezocht zouden hebben gaat dus niet door. Het display in de auto geeft alweer een storing aan in het Ad-Blue systeem. Vandaar een bezoek aan de garage in Irkutsk. Het is al laat in de middag als we ons ritje van 200 kilometr richting garage beginnen. Vlak voor dat we de stad bereiken stoppen we en eten in een wegrestaurant. Menukaart is natuurlijk weer in het Russisch maar met "Russisch op reis" en de handen en voeten van Gerty zorgen er voor dat we zowaar zalm op ons bord krijgen uitgeserveerd. Dat kon slechter zou ik zo zeggen.

2-8  Irkutsk

Na uren zoeken via TomTom en wat gevraag komen we uiteindelijk bij de Mercedesgarage. Veel tijd mee verloren. Worden keurig en uiterst vriendelijk ontvangen en geholpen. Na wat gezoek en getest wordt de boordcomputer maar gereset. Volgens de heren technici is het euvel simpelweg te wijten aan de slechte dieselolie die in Rusland aan de pomp wordt geleverd. Deze diesel is eigenlijk alleen te pruimen door onze Ursus-tractoren en de Kamaz-vrachtwagens. Russen rijden liever ook geen diesel en als het even kan kopen ze altijd een benzineauto. Maar daar hebben wij niet veel aan. Onze Euro-6 dieselmotor is erg gevoelig en is min of meer niet geschikt voor hier. Ja, dat zegt de verkoper van de bus er niet bij (als hij het al wist). Men sluit niet uit dat het probleem zich binnen de kortste keren weer aan zal dienen. Het Ad-Blue systeem uitschakelen is ook een optie maar dat moet eerst met de importeur in Moskou worden overlegd en dat zal dan nog een paar dagen in beslag nemen ook. Kiezen we eerst maar niet voor. Nou we toch met techniek bezig zijn; de Ipad (troetelapparaat van Gerty) laad niet meer bij. Geen nood; in Irkutsk is een Ipad-winkel cq reparatiebedrijf. We zoeken deze op en na twintig minuten wandelen door deze immens grote stad komen we op de juiste adres aan. De jongeman krijgt er ook geen stroom bij in dus rest zijn voorstel om het op te sturen. Daar is wat ons betreft geen tijd voor. Van mijn notebook is de voeding ook niet goed en hapert. De man wil er wel naar kijken en als hij de stekker in het stopcontact stopt valt het licht in de winkel uit. Ik denk dat er een direct verband bestaat tussen mijn kabel en zijn stroom die uitvalt. Hij maakt de zelfde analyse. Ik dacht: "eigen schuld, had je de stekker maar niet in het stopcontact moeten douwen". Niet geheel tevreden verlaten we de winkel, op zoek naar een computerwinkel. We vragen twee heren voor een bankgebouw of ze Engels spreken. Dat blijkt niet het geval, en de ene man verontschuldigt zich en zegt: "helaas niet, alleen maar een beetje Duits". Wij niet de beroerdste en nemen daar dan maar genoegen mee!! Zo komen we binnen een paar minuten op een adres waar we door het notebook-probleem heen worden geholpen. De man blijkt 25 jaar geleden een aantal maanden in Aken te hebben doorgebracht en heeft daar een beetje Duitse taal opgedaan. Tijdje staan na te praten, en we staan versteld van zijn Duits. Afscheid genomen, fotootje er bij en iedereen gelukkig en tevree. Irkutsk is eindelijk weer eens een aangename stad om te verpozen. Zo'n 750-duizend inwoners. Stad met wereldse allure, en ook wel eens het Parijs van Siberië genoemd, wat we wel een beetje overtrokken vinden. Knooppunt voor de Transsib-toerist. Ligging van de stad nabij het Bajkalmeer dus van oudsher al een aantrekkelijke stad voor reizigers. Vroeger een handelsstad en zeker ook een diplomatenstad. Voor Rusland lange tijd het venster naar het Oosten. Economisch ook altijd belangrijk geweest. Enkele grote waterkrachtcentrales en dus aantrekkelijk voor industriële ontwikkeling. De stad is cultureel een mengelmoes en dat heeft vooral te maken met het grote aantal dwangarbeiders dat nadat ze hun straf hadden uitgezeten niet terug mochten naar het Europese deel van de Sovjet-Unie. Nog wat door de stad gewandeld en een paar foto's gemaakt. In een hotel in het centrum nog een uurtje aan het Blog gewerkt, terwijl Gerty door is gelopen naar de bus. Paar jongelui zijn geïnteresseerd in de camper en knopen met Gerty een geanimeerd gesprek aan. Hadden een tijdje in Seoul gewerkt maar dat was afgelopen. Konden hier in Rusland niet aan de slag komen. Werkloosheid ook hier een probleem. 

3-8  Irkutsk  -  Ulan Ude   400 kilometer

Als een biljartlaken ligt de straat er bij. Dit deel van de M55 is naar Europese maatstaven afgeleverd. Tuffen lekker met een gangetje van zo'n 90 kilometer per uur over Poetins wegen. Hemelsbreed is de afstand niet zo groot, maar we moeten een grote bocht om het meer maken en dat zet de nodige kilometers op de teller. Bergachtig gebied; mooi om te sturen. Gemiddelde snelheid gaat later op de dag weer fors naar beneden. Geld was op en de rest van de weg is wat minder. In deze uithoek van Oost-Siberië is het gelukkig niet zo druk op de wegen. De weg volgt heel lang de Transsib-spoorlijn. Meen ooit gelezen te hebben dat dit het duurste traject van de hele spoorlijn was. Bij de aanleg was per kilometer een wagonlading springstof nodig. Vele tunnels en bruggen, maar naar het schijnt ook het mooiste deel van de treinreis. Onderweg één van de propaanflessen laten afvullen. Daar kunnen we weer een aantal weken mee verder. Koken en koelen is dus geregeld. Er liggen nog pakweg 250 kilometer voor ons voordat we de grens met Mongolië zullen bereiken. Morgen nog even proberen de voorraad hondenvoer aan te vullen. Aantal grotere supermarkten zijn we uit het oog verloren; naarmate we oostelijker komen zijn ze dun gezaaid. Er is van alles overal te koop maar niet iedere winkel (winkeltje) heeft een ruim assortiment. Helaas krijgen we eind van de middag alweer foutmeldingen van het Ad-Blue systeem. Voelt niet goed. Maar even wat deskundigheid in Nederland raadplegen (Hans). Ik hoop dat we signalen gewoon kunnen negeren. We zien het wel.

3 Reacties

  1. Els:
    3 augustus 2017
    Wauwwww wauwwww wauwwwww. Jaloers, wat een fantastische foto's en reis. En Gerty, net zo koud als in zweden???
  2. Els:
    6 augustus 2017
    Nederlandse vrouwen, Europees voetbalkampioen in de grolse feste. Fantastischssssssssssss
  3. Mar:
    7 augustus 2017
    Ook vanuit Zuid-Frankrijk volgen wij jullie. Wat een kmeters slurpen jullie op. Mooie verhalen, foto's en video's. Niet te doen zonder4x4 en andere beperkingen. Wij genieten met jullie mee. Veel reisplezier en ervaringen. Blijf schrijven! !!Groet XBenno en Marian