Ruskie 1

3-9 Krasnoyarsk (deel II)

Na de middag is de camper weer voor ons beschikbaar. Alles getest, filters weer schoongebrand (vaktaal denk ik). Maandag om 15.00 uur hebben we weer een afspraak; dan hebben de heren hier contact gehad met importeur in Moskva over hoe verder. Duidelijk is ook wel dat ondanks het feit je denkt Euro5 te tanken dat in veel gevallen dit beslist niet altijd het geval is. Tja, zegt men hier, dat is nu typisch Russisch. Je tankt dan zonder het te weten de Euro3 welke 10 x zo vervuilende stoffen bevat. Laat op de middag krijg ik een SMS-je van Dmitry, de man van de helpdesk van Mercedes. Woont in Krasnoyarsk en vraagt of we zin hebben ergens met hem koffie te drinken. Ja, zo doe je onderwijl ook nog een hoop nieuwe kennissen op. We keren de vraag om en nodigen hem en zijn partner voor het avondeten uit. Hij kent vast wel een leuk restaurant. Afspraak gemaakt dat hij ons om 19.00 uur zal afhalen bij de Mercedes-garage. Als hij verschijnt is het terrein van de dealer al volledig afgesloten. We kruipen in "tijgersluipgang" onder het hekwerk door, vegen het stof van ons "uitgaanstune" en stappen in de Toyota Starlet uit 1605, misschien wel ouder. Als we op de achterbank hebben plaats genomen (we wringen ons op de achterbank waar ook nog een kinderzitje zit vastgeschroefd) zakt de auto zo diep als het maar kan door de veren en rijden we in de 2e of 3e versnelling weg. Dmitry verontschuldigt zich voor zijn rijden, maar het zou aan de auto liggen en niet aan hem (achterstallig onderhoud). Wij vinden alles goed; als het maar rijdt is tegenwoordig ons motto! We hebben lekker gegeten, dat kunnen we na afloop gerust stellen. Gerty ging op safe met gegrilde zalm. Zelf heb ik de snoek in deegrolletjes geprobeerd. Geen slechte keus. Bijzonder gfenoeglijke avond. Veel uitwisseling van allerlei dagelijks dingen over de Russische samenleving. 

4-9 Krasnoyarsk  -  Achinsk (ergens daar in de buurt althans)  145 kilometer

Als ik mijn ogen open doe zie ik uit het raam dat we geparkeerd staan tussen een paar kolossale Kamaz-vrachtwagens; producten van Russische makelij, klasse "oerdegelijk, niet mooi en zonder comfort". Later schuift er nog een 6 x 6 Kamaz aan, bedoeld om manschappen van en naar het werk in het veld te brengen. Als het midden op de middag is ga ik naar mijn afspraak in de burelen van de MB-dealer; het voelt als de gang naar een 10-minuten gesprekje op de basisschool. Kontakt met importeur is nog niet geweest.dus nog maar eventjes wachten. Wat later is er dan dat contact, maar levert voorlopig nog niet veel op. Men heeft meer tijd nodig om over het probleem en de oplossing na te denken. Wel wordt onze voorrad Adblue op advies van Moskou gecontroleerd. Is orgineel van MB, dus daar kan niets mis mee zijn. Advies dat we krijgen is gewoon op weg te gaan en onze route zorgvuldig uit te stippelen langs steden waar ook een MB-dealer beschikbaar is. Hadden we al gedaan. Via één van deze dealers krijgen we dan wel te horen wat men in Moskou voor ons bedacht heeft. Daar bovenop krijgen we het advies zo veel mogelijk (liefst uitsluitend) bij Gazprom-tankstations te tanken. Zijn het meest betrouwbaar als het om de kwaliteitsgarantie gaat. 

5-9 Achinsk  -  Kemerovo  375 kilometer

De stad Keremovo is vanaf grote afstand al zichtbaar. Grote rokende schoorstenen vormen het decor van deze industriestad. Hier vinden we nog altijd de klassieke steenkoolmijnen. Ooit berekende men hier een reserve van 250 miljard ton zwart goud. Daarnaast nog een paar flink uit de kluiten gewassen staalfabrieken, een paar kolencentrales en alsof het niet op kan nog een dosis chemie-fabrieken. Met elkaar zorgen ze er voor dat de lucht hier op veel dagen een bruin-gele gloed krijgt. Inwoners zitten klem tussen economie en ecologie. Een vervuiling die zijn weerga niet kent; inmiddels een bijna niet meer op te lossen drama. Ook de natuur wordt hier danig op de proef gesteld. Typisch een erfenis van de toenmalige planeconomie. Hier vonden in het verleden vele mijnwerkers-stakingen plaats. We kennen de berichten misschien nog wel dat de Siberische mijnwerkers weer in staking waren gegaan en het Russische volk daaronder te lijden had. Toeristisch heeft deze stad niets, maar dan ook helemaal niets in de aanbieding. Waarom we hier zijn is snel verteld. Er is weer een storing op ons display verschenen en hier is de eerst volgende MB-dealer die ons waarschijnlijk met open armen zal ontvangen. We hopen dat Moskou een advies klaar heeft en we dan wat grotere sporngen op de landkaart kunnen maken. Zo schiet het niet op. Maar ....... wie hebt tied zat! Voorlopig staan we aan de oever van de machtige rivier de "TOM". Denk niet dat dit een fijne plek is om lekkere visjes te vangen, als er al vis te vangen is; ja misschien wat "koolvis" (zelf bedacht). We zijn min of meer bij toeval te gast bij een uitspanning met een Armeense eigenaar. De tuin hebben we geheel voor ons zelf en mogen van alles gebruik maken (water, toilet etc). Gasten zijn er in het geheel niet; seizoen is al voorbij. Herfst. In een mengelmoesje van Duits/Armeens/Russisch/Engels/Frans proberen we wat te communiceren. Lukt ook nog.